Het gebouw is goed voorzien op de tienduizenden toeristen die dagelijks in de rij komen staan voor hun ticket, maar het coronavirus heeft er anders over beslist. Ik ben - letterlijk - samen met een vijftal andere buitenlanders de enige die een ticket komt kopen. De parking voor het gebouw is helemaal leeg.
Om drie dagen binnen te kunnen, betaal ik USD62 ... niet bepaald goedkoop. De overheid heeft beslist om de geldigheidsduur van de tickets te verlengen in een poging om het toerisme te ondersteunen, maar dat lijkt volgens mij niet echt effect te hebben. Ik hoor trouwens overal in de stad dat het toerisme in Cambodia volledig is ingestort door de corona-crisis. Hotels sluiten hun deuren en sturen hun personeel op onbetaald verlof en de overheid heeft beslist dat kleine ondernemers gedurende vier maanden hun belasting niet hoeven te betalen. Ook het guesthouse / homestay waar ik verblijf denkt eraan om definitief de deuren te sluiten omdat er gewoon geen gasten meer komen.
Met mijn ticket op zak rijd ik met een tuktuk-chauffeur naar de archeologische site. In tegenstelling tot wat ik dacht is "Angor Wat" niet 1 tempel, maar een enorm gebied ten Noorden van Siem Reap waar zich tientallen kleine en enkele heel grote tempels en vindplaatsen bevinden. Ik ga dus - over enkele dagen gespreid - naar een aantal verschillende plaatsen.
De namen Angkor Wat en Angkor worden vaak door elkaar gebruikt. Maar voor alle duidelijkheid: Angkor is de oude stad(staat) waarvan Angkor Wat de hoofdtempel was. Als je weet dat ‘wat’ tempel betekent, dan kun je de 2 termen makkelijker uit elkaar houden.
Angkor was de hoofdstad van het Khmer rijk, dat tussen 800 en 1432 zowat heel Zuidoost-Azië domineerde. De Khmer vormden een geniale beschaving die zijn tijd ver vooruit was. In de hoofdstad van het rijk woonden maar liefst 1 miljoen mensen. In een tijd dat Londen nog een ‘dorp’ was van enkele tienduizenden inwoners.
Angkor Wat was – en is nog steeds – hét symbool van Angkor. En terecht. Want het is, met een oppervlakte van 1.6 km2, het grootste religieuze gebouw ter wereld. Het is echt gigantisch. En het werd in een recordtempo neergeplant: in slechts 32 jaar. Ter vergelijking: aan veel kathedralen in Europa werd 200 tot zelfs 300 jaar gewerkt. Kathedralen die bovendien veel kleiner zijn. En pas eeuwen later werden gebouwd.
Angkor Wat
Dit is natuurlijk de bekendste tempel. Angkor Wat was enkel en alleen bedoeld als bidplaats en als praalgraf voor de bouwer, Khmerkoning Suryavarman. Tegen het einde van de 12de eeuw werd Angkor Wat omgevormd van een hindoeïstische tot een boeddhistische tempel, en dat is tot op heden zo gebleven.
Angkor Thom
Dit was eeuwen geleden wél een (ommuurde) stad waar vele mensen samen woonden. Binnen de oude stadswallen bevinden zich tientallen vindplaatsen waaronder deze Bayon Tempel.
Op alweer een andere plek bezoek ik Ta Prohm, dat is een tempel waar de jungle vrolijk verder doorheen groeit.
Tempels bezoeken is een slopende bezigheid dus de innerlijke mens moet ook versterkt worden. Van deze vrouw koop ik een mierzoete mango die me ongelofelijk smaakt!
Op de derde dag tempelhoppen bezoek ik Pre Rup, een site die wat verder weg ligt. Deze is vooral populair om bij zonsondergang te beklimmen. Ondanks de coronakalmte is er echt wel veel volk. Ik vraag me af hoe het er dan op een normale dag aan toe gaat...
Het is echt de moeite om Pre Rup te bezoeken want het zicht is echt schitterend!!
Operatie tempelbezoek: geslaagd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten